Operacje żylaków kończyn dolnych metodą kriochirurgii ( zamrażanie i usuwanie żył w temperaturze -90 o C. ) Więcej

W krajach zachodnich żylaki kończyn dolnych występują u 30-60% dorosłej populacji z tego 40% odczuwa dolegliwości. W Polsce częstość występowania wynosi od 4 do 60 proc.

Dolegliwości związane ze zmianami żylnymi występowały od początku istnienia człowieka na Ziemi a pierwsze dostępne zapiski znaleziono w papirusie Ebersa z 1500 p.n.e. Opisywał je również w swoich pracach Hipokrates (460-377 p.n.e. ) Mimo iż choroby żył są silnie uwarunkowane rodzinnie, jednakże wraz z rozwojem cywilizacji częstotliwość ich występowania wzrosła. Zdobycze techniki spowodowały w stosunku do przodków zmiany trybu życia człowieka. Niedostatek ruchu, siedzący tryb życia i zbyt kaloryczna dieta - to przyczyny nadwagi są następnymi czynnikami ryzyka. Stan żył wraz z wiekiem pogarsza się w sposób naturalny powodując utratę napięcia ściany żył i niewydolność zastawek. Przewlekła niewydolność żylna to utrwalone zaburzenia odpływu krwi w żyłach kończyn dolnych.

Zaburzenia odpływu wywołane są nadciśnieniem w układzie żył i towarzyszącym się cofaniu krwi (tzw. refluksem). Niektóre elementy krwi między innymi substancje białkowe, białe krwinki i czerwone krwinki wydostają się na zewnątrz żyły powodując obrzęk, ból oraz przebarwienia z możliwością wystąpienia owrzodzeń. Ryzyko wystąpienia choroby zwiększają; praca stojąca i siedząca. przebyte ciąże, zaparcia, stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych zmniejszających napięcie ścian żylnych i zwiększających ryzyko zmian zatorowo-zakrzepowych. Powstaniu żylaków sprzyjają przebyte urazy kończyn oraz zapalenia żył. Jednym z pierwszych objawów jest pojawienie się popękanych naczyń na nogach tzw. pajączków. Nie są one jedynie defektem kosmetycznym, ale mogą być sygnałem przewlekłej choroby żylnej. Następnymi objawami mogą być obrzęki, którym towarzyszy uczucie zmęczenia i ciężkości nóg, mrowienie, uczucie pieczenia i gorąca, nocne kurcze nóg. W późniejszych stadiach pojawiają się widoczne żylaki oraz różnego rodzaju zmiany skórne takie jak przebarwienia czy wypryski i owrzodzenia. Objawy te powodują dyskomfort fizyczny, upośledzają funkcję kończyn doprowadzając do pogorszenia jakości życia. Leczenie przewlekłej niewydolności żylnej jest uzależnione od stopnia zaawansowania choroby oraz zdyscyplinowania pacjenta.

W początkowych stadiach choroby zalecana jest nieoperacyjna metoda skleroterapia - wstrzykiwania do niewydolnych żył preparatu powodującego stwardnienie naczynia i efekcie jego całkowite zarośnięcie. Wstrzykuje się środki płynne lub w postaci piany do żylaków pajączków, siatkowatych, głównych pni żylnych i obocznic. Najczęściej jednak wykonuje się leczenie operacyjne metodą klasyczną polegającą na usunięciu niewydolnych fragmentów żył. Zabieg ten jest wykonywany w warunkach pobytu w szpitalu, w znieczuleniu z pomocą anestezjologa (znieczulenie ogólne lub przewodowe). Coraz częściej stosowane są techniki małoinwazyjne wykonywane w trybie ambulatoryjnym takie jak kriochirurgia, laser EVLT, oraz leczenie prądem wysokiej częstotliwości.

Kriochirurgia (usuwanie uszkodzonych żylaków w niskiej temperaturze). Zabieg ten wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym bez pobytu w szpitalu z minimalnym urazem operacyjnym i polega na usuwaniu żylaków po ich uprzednim zamrożeniu do temperatury około 90 C przy pomocy specjalnych sond krioaplikatorów o średnicy 2-3 mm. Technika ta pozwala na usunięcie w sposób minimalnie inwazyjny dużej ilości żylaków nawet z pojedynczego nacięcia.

   Zalety metody to niewielkie cięcie skórne, krótki czas zabiegu, znieczulenie miejscowe.
Kriochirurgiczne leczenie żylaków jest metodą alternatywną do zabiegów laserowego usuwania żylaków i klasycznego strippingu.
W celu uzyskania optymalnego efektu kosmetycznego wyżej wspomnianą metodę można uzupełnić skleroterapią piankową.
Ponieważ choroba ma tendencję do nawrotów u chorych operowanych muszą być spełnione dwa warunki. Po pierwsze są wskazania do pobierania leków flebotropowych wzmacniających ścianę naczyń i usprawniających krążenie żylne. Po drugie są również wskazania do stosowania kompresjoterapii ( rajstopy, pończochy, podkolanówki przeciwżylakowe). Istotne jest dla chorego dokonanie doboru rodzaju i stopnia kompresji przez chirurga w zależności od stopnia rozwoju choroby.


Administracja | Stronę stworzyło zgr.pl | Designer Fotoholic.